Do innych zalet leków inhalacyjnych należą szybkie działanie, niewielkie ryzyko wystąpienia ogólnoustrojowych skutków ubocznych oraz wysoka i długo utrzymująca się skuteczność w przypadku chorób płuc. Dzięki zwiększonej biodostępności dawka leku wziewnego może zawierać jedynie część substancji czynnej występującej w tym samym leku pod postacią stałą.

Obecnie prognozuje się, że współczynnik CAGR rozwoju międzynarodowego rynku leków do inhalacji mierzony w okresie od 2019 do 2026 roku wzrośnie o około 6,4%, osiągając pod koniec tego okresu wartość około 41,5 miliarda dolarów. I chociaż leki do inhalacji nadal stosowane są głównie w wypadku astmy, przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POCHP), raka płuc, bakteryjnego zapalenia płuc, gruźlicy, infekcji oraz innych chorób układu oddechowego, rozwojowi tego rynku sprzyja także ich stosowanie w leczeniu schorzeń niezwiązanych z drogami oddechowymi, np. choroby Parkinsona.

Jednocześnie powszechnie uznaje się, że rosnąca zachorowalność na choroby układu oddechowego oraz śmiertelność w ich następstwie, starzenie się społeczeństw na niespotykaną wcześniej skalę, coraz większe zanieczyszczenie powietrza i przyspieszenie urbanizacji – szczególnie w azjatyckich megamiastach – będą przyczyniać się do rozwoju rynku leków do inhalacji oraz aparatów oddechowych. Przykładowo Światowa Organizacja Zdrowia zalicza astmę do chorób o potencjalnie dużym znaczeniu dla zdrowia publicznego i szacuje, że na całym świecie cierpi na nią ponad 340 milionów osób.

Niedawny wybuch epidemii, która rozpoczęła się w Azji i osiągnęła rozmiary pandemii, gruźlica (towarzysząca wirusowi HIV lub występująca niezależnie) oraz antybiotykooporność niektórych szczepów bakterii dodatkowo przyczyniają się do utrzymywania się chorób dróg oddechowych, zwłaszcza w przypadku niekorzystnych warunków społeczno-ekonomicznych. Nawet wirus COVID-19 znalazł się w obszarze leczenia środkami do inhalacji: jedna z firm pracuje nad dwoma specjalnymi lekarstwami o właściwościach przeciwwirusowych, które po zainhalowaniu dostają się bezpośrednio do dróg oddechowych. Inna natomiast opracowuje spray do nosa, który – jak dowiedziono – obniża ryzyko infekcji o 78%, jeśli zostanie zastosowany przed spotkaniem w większym gronie.

Produkcja proszków w sprayu oraz płynów do inhalacji

Prace nad preparatami do inhalacji obejmują wiele obszarów, w tym technologie produkcji sprzętów, opracowywania cząstek i tworzenia receptur, wiedzę dotyczącą aerozoli i produkcji oraz znajomość przepisów. Stosowanie nowych metod, późniejsze zarządzanie cyklem życia produktu oraz ścisła współpraca z organami regulacyjnymi prawdopodobnie staną się standardem w przemyśle produkcji środków do inhalacji, co w konsekwencji zapewni pacjentom produkty wyższej jakości.   

Miałkie proszki: Produkcja proszków do inhalacji na małą skalę jest stosunkowo prosta, ale w skali przemysłowej może być trudna do odtworzenia. W celu ułatwienia procesu GEA opracowała wysoce specjalistyczny system osuszania rozpyłowego, który zapewnia możliwość wytwarzania cząstek na skalę przemysłową. Pozwala to dokładnie określać aerodynamiczną wielkość oraz wskaźnik sypkości cząstek, umożliwiając produkcję miałkich, sypkich proszków do zastosowań takich jak sprzedaż związków biologicznych, w tym hormonów, peptydów oraz białek, które mogą ulegać uszkodzeniu w wyniku stosowania doustnego.

W kwestii mieszania i mielenia GEA rozumie, że homogeniczność i stabilność to kluczowe czynniki produkcji leków do inhalacji. GEA oferuje także przemysłowe systemy mieszania i mielenia na potrzeby wytwarzania produktów do inhalacji (proszków i zawiesin). Mieszadło szybkoobrotowe TRV, samodzielny moduł PharmaConnect^®, sprawdza się w szczególności do szybkiego mieszania niewielkich ilości substancji czynnych z bazowymi substancjami pomocniczymi.

Płyny do inhalacji: W wypadku dawkowania substancji płynnych rozmiar ma znaczenie! Dzięki wykorzystaniu technologii GEA w celu zmniejszenia rozmiaru cząstek, wszelkie spraye lub emulsje w płynie – niezależnie od poziomu lepkości – mogą być poddawane mikronizacji w warunkach aseptycznych przy użyciu homogenizatorów wysokociśnieniowych zgodnych z aktualnymi dobrymi praktykami wytwarzania. Tym samym substancje farmakologicznie czynne rozpylane są bardziej równomiernie, co zapewnia większą skuteczność kliniczną.

Aby mieć pewność, że substancje do inhalacji w płynie i aerozolu dostają się tam, gdzie powinny, tj. do jamy ustnej lub układu oddechowego, GEA z największą starannością podchodzi do projektu i planu technicznego odpowiedniej instalacji, niezależnie od jej rozmiaru.

Metoda przyszłościowa

Coraz szersze zastosowanie nanokryształów, transporterów substancji powierzchniowo czynnych, a także licznych mikro- i nanocząsteczek oraz małych cząstek to dowód na to, jak szybko dokonuje się postęp w obszarze środków do inhalacji. Dla przykładu, wiele nowych substancji czynnych jest tworzonych w celu stosowania w obszarach od onkologicznego, przez ośrodkowy układ nerwowy, po układy endokrynny i sercowo-naczyniowy itd. Do metod leczenia chorób innych niż choroby układu oddechowego, w których już dziś stosuje się tę metodę podawania, należą leki na bazie peptydów i białek, szczepionki oraz od niedawna także leki oparte na RNA i niektóre środki przeciwbólowe.

Pod względem metod podawania dostępne rozwiązania obejmują już nie tylko tradycyjnie mierzone dawki oraz inhalatory do proszków, lecz także nebulizatory, inhalatory do płynów i mgiełek, a także środki bez czynnika pędnego, które zapewniają większą skuteczność podawania oraz kompatybilność z cząstkami labilnymi.

Pojawienie się nowych urządzeń, ulepszeń w zakresie systemów zamykania pojemników, nowych substancji pomocniczych oraz udoskonalonych technologii inżynierii cząstek zapewniają dużo większą skuteczność i wydajność kliniczną. Opracowywane są rozwiązania problemów dotyczących biodostępności i rozpuszczalności, ponadto większą uwagę poświęca się tworzeniu leków złożonych i urządzeń oraz ulepszaniu doświadczenia pacjenta.