Diyabet Salgını

Uluslararası Diyabet Federasyonu (IDF), 2030 yılında 550 milyondan fazla - veya gezegendeki tüm yetişkinlerin %10'unun diyabetik olacağını öngörmektedir. Dünya Sağlık Örgütü rakamları o zamana kadar diyebete bağlı ölümlerin üçte iki artacağını tahmin etmektedir.

Ancak diyabet sadece ciddi bir hastalık değildir. Aynı zamanda oldukça pahalıdır. 2011 Yılında dünya çapındaki diyabetlilerin tedavi maliyeti, IDF'ye göre dudak uçuklatıcı $465 milyon seviyesinde olmuştur, bu rakam, toplam global sağlık harcamalarının %11'ine tekabül etmektedir. Birleşik Krallıkta, hastalığın tedavisi için yazılan reçete sayısı, 2006 ile 2012 arasında %50 artmıştır ve Birleşik Krallık Diyabet'in İcra Başkanı Barbara Young'a göre bir nesil içinde diyabetin Ulusal Sağlık Hizmetini iflas ettirme olasılığı yüksektir.

Diyabet, mağdur olan kişinin pankreasta insülin hormonunun üretiminde oluşan bozukluğun bir sonucu olarak yüksek kan şekeri seviyelerine sahip olduğu bir grup tedavi edilemeyen hastalıklardır. İki tip insan diyabeti türü mevcuttur. Tip 1'de, vücut ya hiç insülin üretmez, ya da tamamen yetersiz miktarlarda üretir. Bu tip genellikle kalıtsal ve/veya genetiktir. Tip 2'de, yetersiz insülin üretimi olur veya vücut hücreleri bunu düzgün şekilde kullanamaz. Tip 2 diyabet büyük oranda yaşam tarzı faktörlerinin bir sonucudur ve tüm vakaların %90'ını oluşturur.

Teşhis Edilmeyenler

Diyabet, geleneksel olarak zengin hastalığı olarak görülür. Bir çok zengin ülkedeki ölümlerin dördüncü veya beşinci ana nedenidir. Ancak diyabet hastalarının %80'i, Dünya Bankası tarafından düşük veya orta gelirli olarak sınıflandırılan ülkelerde yaşamaktadır: ve, daha endişe verici olarak, 183 milyon insanın - veya global toplamın %50'sinin - bu hastalığının farkında bile olmadığı tahmin edilmektedir. Afrika'da, diyabetlilerin %80'ine teşhis koyulmamıştır.

Salgın artışın büyük çoğunluğu, insanların daha uzun yaşamaya başlamasının ve hızla artan şehirleşmenin, daha yüksek kalorili beslenmenin ve daha az fiziksel aktivitenin sonucu olarak daha fakir ülkelerde olacaktır. Bununla birlikte bu etkilenen ülkelerin çoğundaki sağlık sistemleri, artan talebi karşılayacak donanıma sahip değildir. Belki de şaşırtıcı olmayan şey, dünyanın en büyük ülkelerinde en fazla diyabet vakasının görülmesidir. Bugünün en büyük üç ülkesinin - Çin, Hindistan ve ABD - 2030'da ilk üçte yer alacağı öngörülmektedir. Ancak diyabetin yaygınlığı - bu hastalığa sahip olan nüfusun oranı - oldukça farklı bir resim çizmektedir. İlk on içinde yer alanların dördü, Pasifik ada ülkeleridir: diğer altı tanesi ise Orta Doğuda yer almaktadır ve sonraki 20 yıl içinde değişecek olan tek şey, bunların sıralamasıdır. Orta Doğudaki insanların yaklaşık %20'si diyabetiktir. Ancak geçen yılın sonuna kadar, bölgede insülin üretimi mevcut değildir.

Hayat Kurtarıcı

İnsülin enjeksiyonları, Tip 1 diyabetin ana tedavi şeklidir ve hayat kurtarıcıdır. Bunlar ayrıca Tip 2 hastalığın ileri aşamalarında da sıkça gerekeli olmaktadır. Sentetik insülin, bir grup Kanadalı bilim insanının Nobel Ödüllü çalışmasının sonucu olarak 1921'den bu yana mevcuttur. Ve, 1970'lere kadar klinik insülin, büyük oranda inek ve domuz pankreasından türetilmiştir çünkü bu kaynakların insülini, insanlarınki ile neredeyse aynıdır. Ancak 1982'de, ilk biyosentetik 'insan' insülini, genetik mühendisliği teknikleri ve rekombine DNA (r-DNA) teknolojisi kullanılarak üretilmiştir. Basitçe ifade etmek gerekirse bu, gerçek insan DNA'sının konakçı hücrelere, çoğunlukla E. coli bakterisi veya fırıncı mayası hücrelerine yerleştirilmesiyle yapılmaktadır. Konakçılar daha sonra büyümeye ve normal olarak çoğaltılmaya bırakılmakta, verilen insan DNA'sı sayesinde insan insülininin sentetik bir versiyonu üretilmektedir.

Bu, Birleşik Arap Emirlikleri Ras Al Khaimah'da bulunan Julphar (Gulf Pharmaceutical Industries) tarafından yapılan yeni, son teknoloji üretim tesisinde kullanılan prosestir. $135 milyon üzerindeki bir yatırımı temsil eden bu 20.000 metre karelik tesis, dünyanın en büyük insülin üretim tesislerinden biridir ve yılda 1500 kg ürün imal etmektedir.

Farmasötik ve biyoteknoloji endüstrilerine özel proses sistemleri sağlayan GEA ile Julphar ilk kez 2006 yılında bir proje üzerinde çalışmaya başlamışlardır. Sonraki 5 yıl boyunca GEA, şirketin bütün steril farmasötik üretim sisteminin planlanmasından, mühendisliğinden, teslimatından ve devreye alınmasından sorumlu olmuştur. Tesis, 5000 metre kare temiz odaya ve 17 km'den fazla temiz boru hattına sahiptir. GEA'nın sunduğu çözüm paketi ayrıca fermantasyon, hasat, kromatografi, filtreleme ve dondurarak kurutma gibi bütün ana üretin ögelerinin proses entegrasyonunun yönetilmesini içermektedir.

GEA ayrıca projeye yakinen dahil olmuştur, santrifüjlü teknolojisi, üretim prosesinin merkezi konumundadır. Ras Al Khaimah'da kurulan beş separatör, fermantasyon suyundan E. coli bakterisini geri kazanmak, ürün çıktısını arıtmak ve çökelme sonrasında insülin kristallerini konsantre etmek için kullanılmaktadır. Julphar tesisi 2012 yılında devreye alınmıştır ve yeni bir dalganın parçası olarak görülebilir.

Global Pazar

Çok yakın zamana kadar, dünyanın insülin ihtiyacının %90'ından fazlası, üç Avrupa ve Amerika farmasötik şirketi tarafından üretilmekteydi ve Danimarkalı firma Novo Nordisk, bir dönem için global tedarikin neredeyse yarısını karşılamaktaydı. Ancak sürekli artan taleple, tedarikin de artması kaçınılmaz olmuştur. ABD'deki Transparency Market Research, 2011 yılında neredeyse $12.5 milyar olan global insülin pazarının, 2018 yılında $32 milyara ulaşacağını öngörmektedir. Hindistan ve Çin'deki şirketler halihazırda yerel pazar ve ihracat için insülin üretimi yapmaktadır. Sırada ne var? Diyabet yok olmuyor ve iyileştirilemiyor. Ancak tedavi edilebiliyor - bu da hem insan ihtiyacını hem de pazar fırsatını temsil ediyor.